Uchwały Rady Miejskiej w Osieku w kadencji 2010 - 2014
Treść
Uchwała Nr VI/53/11xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Rady Miejskiej w Osieku
z dnia 20 kwietnia 2011 roku.
w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta i Gminy Osiek.
Na podstawie art. 18 ust. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 229 pkt 3, art. 239§1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.1071 z późn. zm.), Rada Miejska w Osieku uchwala, co następuje:
§1
Podtrzymuje swoje poprzednie stanowisko wyrażone w Uchwale Nr V/46/11 z dnia 23 marca 2011 roku w sprawie rozpatrzenia skarg na działalność Burmistrza Miasta i Gminy Osiek oraz uzasadnieniu do ww. uchwały uznające skargi Marka Figacza za bezzasadne.
§2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Uzasadnienie
do Uchwały Nr VI/53/11
Rady Miejskiej w Osieku
z dnia 20 kwietnia 2011 roku.
Pismem z dnia 26 lutego 2011 roku znak:PNK.III.021.1.40.2011 (data wpływu do Urzędu Miasta i Gminy w Osieku – 7 marzec 2011 rok) Wojewoda Świętokrzyski przekazał Radzie Miejskiej w Osieku skargę wniesioną przez Janinę Wudyka pełnomocnika Marka Figacza z dnia 21 lutego 2011 roku.
Komisja Rewizyjna na posiedzeniu w dniu 12 marca 2011 roku rozpatrzyła przedmiotową skargę i stwierdziła, że skargą z dnia 21 lutego 2011 roku Marek Figacz ponowił swoje skargi z dnia 16 lutego 2011 roku, z dnia 28 października 2010 r. oraz z dnia 20 stycznia 2011 roku bez wskazania nowych okoliczności. Zgodnie z art. 239 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w przypadku gdy skarga, w wyniku jej rozpatrzenia, została uznana za bezzasadną i jej bezzasadność wykazano w odpowiedzi na skargę, a skarżący ponowił skargę bez wskazania nowych okoliczności – organ właściwy do jej rozpatrzenia może podtrzymać swoje poprzednie stanowisko z odpowiednią adnotacją w aktach sprawy – bez zawiadomienia skarżącego.
Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji uchwały.